SAMAÍN DE MEDO

Dentro duns días no noso cole pasarémolo "de medo" celebrando o Samaín.

Pero con tanta cabaza, tantos esqueletos, tantos monstros e tantos sustos... a algúns nenos amedréntalle un pouco esta celebración.

Así que, de novo dende a Comisión Pedagóxica do centro, recordámosvos que sería conveniente traballar o medo en todas as aulas, porque o medo non é só cousa de pequechos. 

Todos nós sentimos temor nalgunha ocasión. É unha emoción básica e natural que necesitamos para sobrevivir. Ter certo grao de medo, fainos ser precavidos Protéxenos dun perigo ou dunha ameaza real para a nosa integridade. Permite que nos poñamos en garda para tentar de facerlle fronte a unha situación.

Pero hai outro tipo de medo que non nos preserva dos perigos, que non é util para nós. É un sentimento irracional que nos paraliza e non nos deixa disfrutar da vida cotián. Leva parello unha resposta desproporcionada ante un determinado estímulo e nos converte en prisioneiros, sen deixarnos facer aquelo que queremos. Este é o tipo de emoción que debemos aprender a controlar e superar.

Os medos infantís forman parte do desenvolvemento evolutivo. Para superalo, os nenos deben ir gañando confianza en sí mesmos. A festa do Samaín pode ser un bo momento para traballar o medo co fin de que poidan disfrutar desta celebración e vivila como unha divertida experiencia.

Algunhas ideas para traballar o medo na clase son:

• Tomar conciencia dos nosos propios medos. Falar deles e verbalizalos ante todo o grupo.
• Falar das sensacións que sentimos cando temos medo: súor, temblor, tensión...
• Normalizalo. Todos temos/tivemos medo nalgunha ocasión.
• Recordar como superamos antigos medos.
• Investigar sobre as cousas ás que lle temos medo.
• Facer enquisas  ou un conto viaxeiro no que os adultos falen sobre a que teñen/tiñan medo e que fan/fixeron para vencelo.
• Dramatizar relatos nos que algunha persoa vence o seu medo, buscándolle o lado divertido a situación.
• Ler contos nos que o protagonista supera o medo (Ver Los miedos infantiles en la literatura para niños).
• Debuxar/Escribir os nosos medos e metelos na caixa "comemedos".
• Facer un pequeno libro, unha presentación... cos medos de todos os nenos da clase.
• E por si non se vos ocorren outras ideas, aquí tedes:
• O enlace do obradoiro "Traballar as emocións: o medo" do Equipo da Biblioteca do CEIP Quintela-Moaña.

• E tamén dous taboleiros de Pinterest, picade na imaxe para acceder a eles:

Medos infantís

Samaín

E que podemos facer na casa?

• Identificar o que lle produce temor.
• Falar dos medos, insistindo en que son un sentimento natural.
• Respectar os sentimentos do noso fillo e escoitalo activamente.
• Non rirse de el nin  menospreciar o que sinte.
• Non abandonalo ante o seu medo. Estar sempre dispoñibles para darlle afecto e seguridade co fin de que, paulatinamente, vaia superando o mesmo.
• Non facer comentarios negativos sobre o seu sentimento.
• Non ridiculizalo por sentir medo nin reñerlle ou castigalo.
• Non reforzar a conduta.
• Axudalo a que o verbalice, empatizando co que pode estar sentindo.
• Non negar o seu medo con frases como: "Iso é unha tontería", "Como vas ter medo de...?" . Para el é unha vivencia moi real.
• Demostrarlle que temos confianza en que pode superalos.
• Facer fincapé en que lembre como superou medos antigos.
• Normalizar a situación e non magnificala.
• Falarlle de que nós tamén tivemos medo e de como o superamos.
• Non utilizar os seus medos para controlalo ou castigalo: "si te portas mal, ven o..."
• Evitar sobreprotexelo. 
• Fomentar a sua autonomía e a súa independencia. Baixo os medos sempre acostuma haber certa inseguridade.
• Fomentar que asuma pequenas responsabilidades según as súas posibilidades.
• Non forzalo a facer o que teme. Avanzar con calma e sentido común.
• Controlar o que ve na televisión.
• Amosar unha actitude tranquilizadora e positiva.
• Procurar non transmitirlle os nosos propios medos.
• Contar contos.
• Reforzar as condutas libres de medo.
• Poñer nun papel os seus medos e metelos dentro dunha caixa. Atala cunha corda  e ben pechada gardala onde el queira. Isto procuraralle certa sensación de control.

"O medo chamou á porta.
A confianza contestou"¿Quen é?"

E o medo desapareceu".

                                                        Proverbio chinés